Prawa dzieci
Planowana liczba odbiorców: 25 osób - jedna grupa przedszkolna 5, 6 lat
Czas trwania: 40 min
Cele ogólne
- zdobycie informacji przez dzieci o przysługujących im prawach,
- wdrażanie dzieci do nazywania uczuć swoich i cudzych,
- budzenie i wyzwalanie spontanicznej radości poprzez zabawę,
- wdrażanie dzieci do samodzielnego czytania
Metody
- podające: bajka, wiersze, piosenka, praca z tekstem,
- ekspresyjne: przedstawienie, scenki rodzajowe, scenki pantomimiczne, zabawa ruchowo-muzyczna,
- ćwiczeniowe: karty pracy,
Opis metodologii działań
| Czas | Działanie osoby prowadzącej - opis | Działanie dzieci | Jakie metody zostaną zastosowane? | Jaki jest cel edukacyjny? Czego odbiorcy się nauczą? | Potrzebne materiały |
|---|---|---|---|---|---|
| 2 min | Powitanie. Dzieci i osoba prowadząca siedzą na dywanie w kręgu. Osoba prowadząca rozpoczyna zabawę powitalną słowami: Witam dzieci, które lubią się bawić. Witam dzieci, które lubią się uczyć. Witam dzieci, które lubią być ze swoją rodziną. Witam dzieci, które lubią wypoczywać. Witam dzieci, które mówią co chcą, a czego nie chcą. | Dzieci, które czują się przywitane, machają dłonią do nauczyciela/-ki. | Pokazanie dzieciom, że każde z nich, niezależnie od tego, jakie jest i jakie są jego zainteresowania, jest ważne. | ||
| 3 min | Osoba prowadząca informuje dzieci, że na zajęciach będą rozmawiać o prawach dzieci: o tym, co dzieci mogą i do czego mają prawa. | Dzieci siedzą w kręgu na dywanie, słuchają. | Metody podające. | Wprowadzenie do tematu. | |
| 10 min | Osoba prowadząca czyta bajkę pt. „Jaś i Małgosia” oraz wiersz o prawach dziecka. Pyta, o jakich prawach dzieci dowiedziały się z bajki i do czego dzieci w bajce miały prawo? | Dzieci odgrywają role drzew w lesie; Jasia i Małgosi, pozostałe - są widownią. | Metody podające, metody ekspresyjne. | Poznanie przez dzieci swoich praw. | Bajka „Jaś i Małgosia”, autorka: Barbara Konecka (zalacznik), rekwizyty, scenografia, wiersz Marcina Bryczkowskiego „O prawach dziecka” |
| 15 min | Nauczyciel/-ka prosi dzieci o przygotowanie scenek rodzajowych do fragmentów wierszy: czyta fragmenty wierszy dopasowane do praw dzieci. | Dzieci przedstawiają scenki rodzajowe, wykorzystując gesty i mimikę twarzy. Pokazują karteczki z wypisanymi odpowiednimi prawami. | Metody ekspresyjne. | Poznanie przez dzieci swoich praw, wdrażanie dzieci do nazywania i wyrażania uczuć swoich oraz do nazywania uczuć innych. | Fragmenty wierszy: „Leń”, „Chory kotek”, „Paweł i Gaweł”, „Samochwała”, „Dwa Michały”,„Tańcowała igła z nitką”,„Jaś i Małgosia” (zalaczniki), zdania do czytania |
| 5 min | Zabawa muzyczno–ruchowa w oparciu o piosenkę „Pod wspólnym niebem” Osoba prowadząca krótko omawia usłyszaną piosenkę słowami: Na świecie jest tylu ludzi! Mają różne kolory skóry, są wysocy lub niscy, mają inne kolory oczu i kolory włosów. Jedni są bardziej sprawni, inni mniej. Są chłopcy i są dziewczynki. Mieszkamy w różnych krajach, ale wszyscy mieszkamy na tej samej ziemi i mamy takie same prawa. | Dzieci ustawiają się w trzech rzędach, tańczą i bawią się przy piosence. | Metody podające, metody ekspresyjne. | Wyzwalanie spontanicznej, radości poprzez zabawę. | Piosenka „Pod wspólnym niebem”. |
| 10 min | Scenki pantomimiczne: osoba prowadząca pokazuje dzieciom ilustracje zabaw dzieci. | Dzieci przedstawiają ruchem wylosowana kartę z zabawą. | Metody ekspresyjne. | Wyzwalanie spontanicznej radości poprzez zabawę. | Ilustracje. |
| 12 min | Osoba prowadząca rozdaje dzieciom karty pracy z napisanym imieniem dziecka. | Dzieci rysują swoje ulubione zabawki. Potem wymieniają się kartami pracy z kolegą lub koleżanką i oglądają je. | Metody ćwiczeniowe. | Rozwój zdolności manualnych, wzajemne poznawanie upodobań, rozwijanie akceptacji dla odmiennych zainteresowań. | Karty pracy. |
| 10 min | Burza mózgów - rozmowa z dziećmi na tematy poruszane podczas zajęć: Jakie prawa mają dzieci? Które z praw najbardziej Wam się spodobało? Czy ważne jest to, że dzieci mają prawa? Czy dzieci maja tylko prawa, czy też obowiązki. | Dzieci siedzą na dywanie i odpowiadają na zadane pytanie, swobodne wypowiedzi prowokowane pytaniami nauczyciela/-ki. | Metody ćwiczeniowe. | Utrwalenie materiału. | Podsumowanie zajęć. |
| 1 min | Pożegnanie. Osoba prowadząca dziękuje wszystkim dzieciom za wspólną zabawę i wykonane prace. | Dzieci dziękują i podają sobie ręce. | |||
Opracowała Iwona Łachman, Barbara Konecka (Przedszkole nr 52)
Załączniki
Załącznik nr 1: Barbara Konecka BAJKA O JASIU I MAŁGOSI
Dawno, dawno temu było sobie rodzeństwo: Jaś i Małgosia. Pewnego dnia poszli do lasu na jagody. Zbierali je, zbierali i nawet nie zauważyli, że zaczęło się robić ciemno. Postanowili wrócić do domu, ale niestety nie wiedzieli, którą drogą iść. Więc szli, szli, szli, szli i robiło się coraz ciemniej. Ale wciąż szli i szli dalej, aż doszli do kolorowego domku. Choć nie wiedzieli, kto w nim mieszka, wystraszeni zapukali cicho do drzwi. Otworzyła im…….(Baba Jaga)… Nie! Pani Kasia. Zaskoczona zapytała, co robią same w lesie o tak późnej porze. Dzieci opowiedziały, co ich spotkało. Pani Kasia zaprosiła je do swojego kolorowego domku i zapytała, co chciałyby robić, czego potrzebują. Powiedziały, że są głodne. Pani Kasia nakarmiła więc Jasia i Małgosię: położyła na stole talerze z różnymi potrawami, a dzieci wybrały to, na co miały ochotę i poczęstowały się. Zjadły, ile chciały (PRAWO DO JEDZENIA). Potem powiedziały, że są zmęczone i chce im się spać, więc pani Kasia zaprowadziła je do sypialni. Tam położyły się i szybko zasnęły (PRAWO DO ODPOCZYNKU). Rano po przebudzeniu, kiedy już się umyły i zjadły śniadanie, zaczęły bawić się różnymi zabawkami, takimi, które sobie wybrały (PRAWO DO ZABAWY). Nagle Małgosia zaczęła płakać i powiedziała pani Kasi, że boli ją brzuch. Kobieta wezwała lekarza, który zbadał Małgosię i dał jej lekarstwo (PRAWO DO OPIEKI MEDYCZNEJ). Potem mieszkanka kolorowej chatki zaprowadziła Jasia i Małgosię do rodziców, którzy bardzo ucieszyli się, że znowu rodzina jest razem (PRAWO DO WYCHOWYWANIA SIĘ W RODZINIE). Na pożegnanie dzieci dostały od pani Kasi wierszyk „O prawach dziecka” Marcina Brykczyńskiego.
Załącznik nr 2: Marcin Brykczyński O prawach dziecka
Niech się wreszcie każdy dowie i rozpowie w świecie całym, że dziecko to także człowiek, tyle że jest mały. Dlatego ludzie uczeni, którym za to należą się brawa, chcąc wielu dzieci los odmienić, stworzyli dla was mądre prawa. Więc je na co dzień i od święta próbujcie dobrze zapamiętać: Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego, a szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego. Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawi, i mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić. Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywać i każdego mogę zawsze na ratunek wzywać. Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami, nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami. Nikt nie może moich listów czytać bez pytania, mam też prawo do tajemnic i własnego zdania. Mogę żądać, żeby każdy uznał moje prawa, a gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa. Tak się w wiersze poukładały prawa dla dzieci na całym świecie, byście w potrzebie z nich korzystały najlepiej jak umiecie.
Załącznik nr 3
Fragmenty bajek i wierszy: W. i J. Grimm,„Jaś i Małgosia”, Jan Brzechwa,„Leń”, Stanisław Jachowicz,„Chory Kotek”, Aleksander Fredro „Paweł i Gaweł”, Jan Brzechwa, „Samochwała”, Julian Tuwim, „Dwa Michały”, Jan Brzechwa, „Tańcowała igła z nitką
W. i J. Grimm Jaś i Małgosia W maleńkiej chatce na skraju wielkiego lasu mieszkał sobie ubogi Drwal wraz z żoną. Mieli oni dwójkę wspaniałych i mądrych dzieci: Jasia i Małgosię. Rodzice bardzo ich kochali(…). Wybiegły z domku Baby Jagi i pobiegły do domu. Kiedy drwal zobaczył dzieci, bardzo się ucieszył, bo bardzo kochał córkę i syna i tęsknił już za nimi. Od tej pory nigdy już się nie rozstali i żyli razem długo i szczęśliwie.
Jan Brzechwa Leń Na tapczanie siedzi leń, nic nie robi cały dzień. „O, wypraszam to sobie! Jak to? Ja nic nie robię? A kto siedzi na tapczanie?”
Stanisław Jachowicz Chory kotek Pan kotek był chory i leżał w łóżeczku. I przyszedł pan doktor. - Jak się masz, koteczku? - Źle bardzo - i łapkę wyciągnął do niego. Wziął za puls pan doktor poważnie chorego.
Aleksander Fredro Paweł i Gaweł Paweł i Gaweł w jednym stali domu, Paweł na górze, a Gaweł na dole. Paweł spokojny, nie wadził nikomu, Gaweł najdziksze wymyślał swawole. Znosił to Paweł, nareszcie nie może; schodzi do Gawła i prosi w pokorze: - Zmiłuj się waćpan, poluj ciszej nieco, Bo mi na górze szyby z okien lecą. A na to Gaweł: - Wolnoć, Tomku, w swoim domku.
Jan Brzechwa Samochwała „Zdolna jestem niesłychanie, najpiękniejsze mam ubranie. Moja buzia tryska zdrowiem, jak coś powiem, to już powiem. Jak odpowiem, to roztropnie, w szkole mam najlepsze stopnie.”
Julian Tuwim Dwa Michały Tańcowały dwa Michały, jeden duży, drugi mały. Jak ten duży zaczął krążyć, to ten mały nie mógł zdążyć. Jan Brzechwa Tańcowała igła z nitką Tańcowała igła z nitką, Igła - pięknie, nitka - brzydko. Tak ze sobą tańcowały, Aż uszyły fartuch cały!
Załącznik nr 4
Zdania do czytania: prawo do zabawy, prawo do nauki, prawo do wypoczynku, prawo do opieki medycznej, prawo do życia i rozwoju, prawo do swobodnej wypowiedzi, prawo do rodziny, prawo do życia prywatnego
Załącznik nr 5
Pod wspólnym niebem (piosenka) Czy w Europie, czy w Azji, czy w gorącej Afryce, czy w dalekiej Australii, czy gdzieś daleko w Ameryce, i na wyspach, wysepkach, i pod samym biegunem - tacy sami jesteśmy, choć mało kto to z nas rozumie. To my, to my, tacy młodzi, co dziś mają tak niewiele lat. To my, to my wciąż od nowa odkrywamy świat. To my, to my, tacy młodzi, co dziś mają tak niewiele lat. To my, to my wciąż od nowa odkrywamy świat. To nieważne, skąd jesteś: czy z daleka, czy z bliska, jaki kolor twej skóry, jaka jest twa mowa ojczysta, dachem jest wspólne niebo, jedno słońce nam świeci, bo na całym tym świecie wszędzie są takie same dzieci. To my, to my, tacy młodzi, co dziś mają tak niewiele lat. To my, to my wciąż od nowa odkrywamy świat. To my, to my, tacy młodzi, co dziś mają tak niewiele lat. To my, to my wciąż od nowa odkrywamy świat.
Załącznik nr 6
Ilustracje przedstawiające zabawy dzieci
Załącznik nr 7
Karty pracy z imionami dzieci