List od Antonia z Meksyku

Planowana liczba odbiorców: 25 osób - jedna grupa przedszkolna, 6 latki
Czas trwania: ok. 50 min

Cele ogólne

  • Kształtowanie świadomości wielokulturowości.
  • Rozbudzanie zainteresowania życiem rówieśników zamieszkujących Meksyk.
  • Kształtowanie postawy szacunku w stosunku do ludzi innych narodowości.
  • Rozbudzenie aktywności ekologicznej dzieci.

Metody

  • podające
  • ekspresyjne
  • ćwiczeniowe

Przygotowania:

list (treść: załącznik nr 1), czekolada, globus, sznurek, duże kontury mapy Meksyku i Polski, sombrero,ponczo, karton, piniata z cukierkami, kij, pojemniki do segregacji śmieci, muzyka, miś pluszowy w stroju meksykańskim, ziarna kakaowca.

Opis metodologii działań

CzasDziałanie osoby prowadzącej - opisDziałanie dzieciJakie metody zostaną zastosowane?Jaki jest cel edukacyjny? Czego odbiorcy się nauczą?Potrzebne materiały
10 min

Do przedszkola przychodzi listonosz i przynosi przedszkolakom paczkę oraz list. Nauczyciel/-ka odczytuje dzieciom list od Antonia i zadaje pytania:
-Jak nazywa się miasto, w którym mieszkamy?
-Co to jest ocean? Kto wie, jakim kolorem zaznaczony jest na globusie?
-Kto lubi czekoladę?
Pokazuje, jak wyglądają ziarna kakaowca, z których produkuje się kakao, służące do produkcji czekolady. Częstuje dzieci tym smakołykiem i kontynuuje zadawanie dzieciom pytań:
- W jakich domach mieszkacie?
- Jak lubicie się bawić?
-Co jadacie na śniadanie?
-Kim chcielibyście zostać w przyszłości?

Następnie uczy dzieci przywitania w języku hiszpańskim (hola – cześć)– urzędowym języku Meksyku oraz omawia elementy stroju misia: sombrero, ponczo). Zaznacza, że nosi się go tylko z okazji świąt.
Zaprasza dzieci do wymyślenia imienia dla misia.

Dzieci słuchają listu i odpowiadają na zadawane pytania. Powtarzają nowe słowa. Witają się z kolegami w języku meksykańskim, rozmawiają. - metoda słowna: rozmowa;
- metoda samodzielnych doświadczeń: poznawanie zmysłami,
- metoda żywego słowa: burza myśli
- wprowadzenie do tematu;
- poszerzanie świadomości na temat miejsca, w którym żyją dzieci;
- list,
- listonosz,
- miś w stroju meksykańskim,
- ziarna kakaowca,
- czekolada
5 min Praca z globusem:
- znalezienie Meksyku i miejsca i zamieszkania Antonio,
- odnalezienie Polski.
Można też pokazać dzieciom np. Niemcy i ich stolicę - dla lepszego zobrazowania odległości między Polską i Meksykiem a Polską i Niemcami (blisko- daleko).
Nauczyciel/-ka za pomocą sznurka odmierza odległość między Meksykiem a Polską oraz między Polską i Niemcami.
Układa na dywanie naszkicowane kontury mapy Meksyku i Polski (Niemiec); układa sznurek między mapami.
Wspólne odszukiwanie Meksyku i Polski na globusie oraz stolic tych państw. - metoda zadań do wykonania - praca z globusem - uświadomienie dzieciom odległości między różnymi państwami na ziemi - globus,
- sznurek,
- naszkicowane mapy
3 min Osoba prowadząca zaprasza dzieci do tańca przy meksykańskiej muzyce. Pyta ich, czy lubią się bawić i tańczyć tak jak rodzina Antonia? Zaprasza dzieci do tańca przy muzyce przesłanej przez Antonia. Taniec według własnej inwencji dzieci, naśladowanie gry na gitarze, naśladowanie nauczycielki. - metoda ćwiczeń: taniec integracyjny - integracja grupy,
- rozwijanie inwencji twórczej oraz umiejętności rytmicznego poruszania się
- płyta CD z muzyką z Meksyku,
- odtwarzacz CD
15 min Nauczyciel/-ka dzieli dzieci na dwie grupy (dzieci odliczają w języku hiszpańskim do dwóch: uno, dos). I grupa przyozdabia meksykańskie sombrero; II grupa meksykańskie ponczo. Po wykonaniu zadania dwoje dzieci ubiera się w te stroje i demonstruje całej grupie. - metoda samodzielnych doświadczeń: zajęcia plastyczne - rozwój manualny;
- umiejętność pracy w grupie
- sombrero i ponczo z papieru
- klej,
- kredki,
- flamastry,
- gotowe elementy dekoracyjne itp.
12 min Nauczyciel/-ka odkrywa jeszcze jedną niespodziankę, którą przysłał Antonio – w pudełku jest piniata. Odczytuje krótką informację, czym jest piniata oraz prośbę Antonia, by dzieci dobrze się bawiły, a po zabawie zadbały o środowisko i posegregowały śmieci. Omawia pojemniki do segregowania odpadów. Dzieci słuchają informacji o piniacie i rozbijają piniatę. Poruszają się w rytm muzyki (piosenka „Dale dale dale, no pierdas el tino” – tradycyjny utwór śpiewany w czasie tej zabawy w Meksyku). Segregują śmieci, które oprócz cukierków wyleciały z rozbitej piniaty do wskazanych pojemników i zastanawiają się, czy można jakoś wykorzystać część śmieci. - metoda słowna: słuchanie listu, - metoda samodzielnych doświadczeń (zabawa) - integracja grupy;
- rozbudzenie świadomości ekologicznej;
- poznanie zwyczaju meksykańskiego;
- pobudzanie wrażliwości muzycznej
- pudełko,
- zrobiona wczśniej piniata,
- kij,
- muzyka (piosenka ”Dale dale dale, no pierdas el tino”),
- odtwarzacz CD,
- pojemniki na odpady
3 min

Zaproszenie dzieci do degustacji słodkości, które wysypały się z piniaty.

Dzieci jedzą słodycze     słodkości
      

Źródła

  • Tradycyjny utwór meksykański – piosenka „Dale dale dale, no pierdas el tino”: http://www.youtube.com/watch?v=QP0hy5KD2fU

Załączniki

nr 1 - List Antonia 1

Hola!
Mam na imię Antonio, ale wszyscy nazywają mnie Tonio lub Tonito. Jestem Meksykaninem. Mieszkam w miejscowości Pinotepa Nacional. Nasze miasteczko leży niemal nad samym Oceanem Spokojnym. Są tu piękne plaże, a woda w oceanie jest zawsze ciepła. W okolicy rosną palmy kokosowe i bananowce. W przeszłości uprawiano tu drzewa kakaowca, z którego produkuje się kakao, a później czekoladę. Dlatego jednym z naszych ulubionych napojów jest smakowita gorąca czekolada. 

Mieszkam z rodzicami, starszym bratem Jose, siostrami: Margaritą, Dolores i Rositą oraz kochaną babcią Mariją. Z naszą liczną rodziną często spotykamy się na fiestach, czyli zabawach i świętach. Dom, w którym mieszkamy, zbudowany jest z cegły o nazwie adobe i pokryty jest dachówkami. Śpimy w hamakach. Z tyłu, za domem, jest patio - podwórko z ogrodem. Bardzo lubimy się tam bawić w roňa  - berka i escondite , czyli w chowanego. Na śniadanie najczęściej jemy ryż na mleku z cynamonem oraz tortillę: placki kukurydziane z nadzieniem z sera lub czarnej fasoli i salsą – pikantnym sosem z papryczek chilli, a pijemy sok ze świeżych pomarańczy lub czekoladę. 

Moim marzeniem jest zostać piłkarzem albo przewodnikiem turystycznym w Akapulco. Mam przyjaciela, pluszowego misia Metino. Myślę, że wszystkie dzieci na całym świecie kochają misie, dlatego przesyłam Wam z Meksyku misia w naszym tradycyjnym stroju – mam nadzieję, że spodoba się Wam. Miś ma na głowie sombrero (kapelusz z ogromnym rondem) i nosi ponczo – rodzaj płaszcza zrobionego z wełnianej tkaniny. W takim stroju chodzi się tylko z okazji świąt.

Pozdrawiam was serdecznie i życzę miłej zabawy, Antonio

nr 2 -List Antonia 2

Hola  Amigos!
Mam dla Was pudełko, a w nim: wspaniałą niespodziankę. To piniata, nieodzowny element dziecięcych zabaw i bożonarodzeniowych posadas (uroczystości). Pochodzi z Włoch. Tam w czasie postu chłopi pracujący na roli otrzymywali proste gliniane naczynia wypełnione podarunkami. Piniata szybko dotarła do Hiszpanii, a następnie, dzięki misjonarzom, do hiszpańskich kolonii w Ameryce Południowej.Początkowo było to jedynie proste, gliniane naczynie, ale z czasem zaczęto je zdobić kolorowym papierem, nadając różnorodne, często fantazyjne kształty postaci z baśni, kwiatów, owoców, wielobarwnych gwiazd i figur geometrycznych. Aby rozbić piniatę, trzeba zawiesić ją na sznurku nad głowami dzieci. Potem każde z nich, po kolei, z zawiązanymi oczami, stara się ją rozbić za pomocą długiego patyka. Moi koledzy i ja bardzo lubimy zabawę w rozbijanie piniaty i mam nadzieję, że wam również się spodoba. W mojej szkole uczymy się segregować śmieci, mam nadzieję, że wy także dbacie o środowisko – my w naszej szkole mamy specjalne pojemniki do segregacji odpadów. Są to pojemniki na papier, plastik i szkło.  I w związku z tym mam do was prośbę, żebyście po zabawie posegregowali  pozostałe odpady – jestem bardzo ciekawy, czy zgadniecie, z czego została zrobiona i gdzie trzeba wyrzucić jej pozostałości. A może nie trzeba tych śmieci wyrzucać? Macie pomysł, co można z nich zrobić i jak możemy je wykorzystać?

Życzę miłej zabawy.
Antonio

Opracowały: Marta Mikulska i Joanna Faustyniak z Przedszkola nr 110 we Wrocławiu