W świecie zawodów - policjantka i pielęgniarz

Planowana liczba odbiorców: 25 osób- jedna grupa przedszkolna
Czas trwania: 1h 15 min

Cele ogólne

przełamanie stereotypów związanych z zawodami,
przekazywanie dzieciom wiedzy na temat zawodów, które mogą wykonywać w przyszłości niezależnie od płci,

Metody

podające
ekspresyjne
ćwiczeniowe

Opis metodologii działań

Czas	Działanie osoby prowadzącej - opis	Działanie dzieci	Jakie metody zostaną zastosowane?	Jaki jest cel edukacyjny? Czego odbiorcy się nauczą?	Potrzebne materiały
5 min	Jaki to zawód? Osoba prowadząca proponuje dzieciom zabawę w kalambury. Wyjaśnia reguły gry. Pięcioro wybranych dzieci prezentuje gestem wylosowany kartonik z ilustracją (atrybut zawodu). Pozostałe dzieci starają się odgadnąć hasło. Po skończonej zabawie pyta dzieci, czy wiedzą, czego będzie dotyczyć spotkanie.	Pokazują (naśladują), obserwują i odgadują hasła z kartoników.	Zabawa pantomimiczna.	Wprowadzenie w tematykę zajęć, zaciekawienie, skupienie uwagi.	Kartoniki z atrybutami zawodów do zabawy w kalambury.
5 min	Odtworzenie piosenki (np. piosenka „Zawody”) w celu dookreślenia tematyki zajęć	Dzieci słuchają piosenki utwór wprowadzający w tematykę zajęć.	Słuchanie muzyki.	Wprowadzenie w tematykę zajęć.	Piosenka, odtwarzacz CD.
5 min	Osoba prowadząca informuje dzieci, że odwiedzą ich dzisiaj dwie tajemnicze osoby. Pyta, kto to może być i pokazuje przy tym atrybuty zawodów tych osób: czepek pielęgniarski i czapkę policyjną. Po chwili wchodzą zaproszeni goście, kobieta i mężczyzna ubrani „po cywilnemu”. Prowadzący pyta dzieci, komu nałożyłyby czepek, a komu czapkę.	Słuchają nauczyciela/-ki i odpowiadają na pytania; witają gości; przyporządkowują atrybuty zawodów do osób	Burza mózgów, rozmowa.		Czepek pielęgniarski, czapka policyjna goście.
10 min	Przedstawienie dzieciom gości: pan pielęgniarz i pani policjantka, którzy króciutko opowiadają o sobie. Prowadzący/a wspomaga ich pytaniami: - Dlaczego taki zawód wybrali? - Od kiedy wiedzieli, że chcą taki zawód wykonywać? - Co jest najbardziej ciekawe w wykonywaniu ich zawodów? - Z jakimi obowiązkami wiąże się ich praca? Czym się dokładnie zajmują? - Czy wykonywanie danego zawodu jest tradycją rodzinną? -Czy wiedzą, ile kobiet i ilu mężczyzn wykonuje ten zawód? itp.	Dzieci słuchają uważnie; zadają pytania.	Wywiad, rozmowa.	Obalenie stereotypu, tworzenie nowej wiedzy o zawodach wykonywanych przez kobiety i mężczyzn.	Pomocnicze pytania.
10 min	Osoba prowadząca proponuje dzieciom zabawę klasyfikującą. Przygotowuje dwa duże arkusze szarego papieru: na jednym z nich wiesza sylwetkę kobiety, na drugim - mężczyzny (rysunki schematyczne). Prosi, aby dzieci przyporządkowały atrybuty konkretnych zawodów do odpowiedniej sylwetki, np. wąż strażacki, strzykawka, kasa fiskalna itp.	Dzieci przyporządkowują symbole (atrybuty) do odpowiedniej tablicy.	Klasyfikowanie	Uświadomienie dzieciom, że zawody nie są przypisane do płci.	Szary papier, sylwetki kobiety i mężczyzny; karteczki z atrybutami zawodów; (ważne: każdy atrybut powinien być przygotowany podwójnie)
5 min	Nauczyciel/-ka zachęca dzieci do nauki krótkiej piosenki o zawodach. Zadaniem dzieci jest pokazywanie gestem (naśladowanie) czynności związanych z wykonywaniem danego zawodu1. Odwołanie się do utworu z początku warsztatów. Zwrócenie uwagi na formy osobowe zawodów (w obydwu piosenkach).	Dzieci uczą się piosenki, pokazują gestem jej treść	Słuchanie muzyki, śpiewanie.	Rozwój muzyczny, osłuchanie z nazwami zawodów w rodzajach: żeńskim i męskim.	Tekst piosenki, odtwarzacz CD.
20 min	Osoba prowadząca zaprasza dzieci do pracy plastycznej w parach. Zadaniem każdej grupy jest wykonanie portretu przedstawicieli lub przedstawicielek różnych zawodów. Grupy otrzymują brystol ze szkicem portretu, który trzeba ubrać, oraz potrzebne do tego materiały: artykuły plastyczne, skrawki tkanin, tasiemki itp. Po wykonaniu zadania następuje prezentacja i omówienie powstałych prac. Następnie osoba prowadząca wycina z portretów twarze - każde dziecko może wcielić się w wybraną postać (być przedstawicielem lub przedstawicielką wszystkich zawodów).	Projektują i wykonują stroje dla poszczególnych sylwetek (postaci).	Praca w grupach, praca plastyczna.	Doskonalenie umiejętności współpracy, rozwijanie umiejętności manualnych.	Brystole, artykuły papiernicze, skrawki tkanin, tasiemki itp.
15 min	Osoba prowadząca przeprowadza z dziećmi rozmowę dotyczącą tego, kim chciałyby być w dorosłym życiu, jakie zawody wykonywać. Podkreśla, że każde dziecko może być tym, kim chce. Pokazuje również prezentację multimedialną przedstawiającą kobiety i mężczyzn w różnych zawodach. Zakończenie zajęć.	Dzieci odpowiadają na pytania i dzielą się swoimi marzeniami dotyczącymi wykonywanych w przyszłości zawodów	Rozmowa.	Przełamywanie stereotypów płciowych dotyczących wykonywania różnych zawodów, uporządkowanie wiadomości.	Prezentacja ze zdjęciami i ilustracjami kobiet i mężczyzn wykonujących różne zawody.

Źródła

Internet (tworzenie prezentacji),
Podkład instrumentalny piosenki „My jesteśmy owadami” , KLANZA,
Piosenka „Zawody”, słowa: Stanisław Karaszewski.

Opracowała Agnieszka Zasańska, Karolina Zielińska-Motyka (Przedszkole nr 118)

Załącznik nr 1

(autorkami piosenki są nauczycielki przedszkola)

My jesteśmy

1. My jesteśmy pilotami,
pilotami, pilotami.
Szybujemy nad chmurami,
A latamy tak...Jak?
2. My jesteśmy strażaczkami,
strażakami, strażaczkami.
I walczymy z pożarami,
A gasimy tak... Jak?
3. My jesteśmy kucharzami,
kucharkami, kucharzami.
Gotujemy z przyprawami,
a mieszamy tak... Jak?
4. My jesteśmy kierowczyniami,
kierowcami, kierowczyniami.
Podążamy ulicami,
a jeździmy tak... Jak?
5. My jesteśmy sportowcami,
sportowczyniami, sportowcami.
Wciąż walczymy z rekordami,
a ćwiczymy tak... Jak?
6. My jesteśmy górniczkami,
górnikami, górniczkami.
Pracujemy kilofami,
a uderzamy tak... Jak?
7. My jesteśmy pocztowcami,
pocztowczyniami, pocztowcami.
Zajmujemy się listami,
a stemplujemy tak... Jak?
8. My jesteśmy fryzjerkami,
fryzjerami, fryzjerkami.
Zajmujemy się włosami,
a czeszemy tak... Jak?

Nasz wspólny świat - edukacja globalna dzieci